ေနေရာင္ျခည္ထဲမွ ဗီတာမင္ကို အႏၲရာယ္မရိွေစဘဲ ရယူနည္း

ဗီတာမင္D ခ်ဳိ႕တဲ့မႈသည္ အ႐ိုးပါးေရာဂါ၊ ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါ၊ ကင္ဆာေရာဂါတို႔ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ သုေတသန ျပဳလုပ္ခ်က္အသစ္အရ ေနေရာင္ျခည္ထဲမွရရိွတဲ့ ဗီတာမင္Dကို လံုေလာက္စြာ မရရိွပါက ေဖာ္ျပပါေရာဂါ ခံစားေနရသူမ်ားသည္ ေစာေစာေသႏိုင္ေသာ အခြင့္အလမ္း ၂၆ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုပါတယ္။ လူ ၁၃၀၀၀ကို ၁၂ႏွစ္ၾကာ ေလ့လာၿပီးတဲ့အခါ သူတို႔ေသရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခုခုကို ေထာက္ျပႏိုင္စြမ္း မရိွခဲ့ေပမယ့္ ဗီတာမင္D ခ်ိဳ႕တဲ့မႈကေတာ့ က်န္းမာေရးအေပၚမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထိခိုက္မႈရိွေၾကာင္း အဲဗက္အိုင္းစတိုင္း ေဆးေကာလိပ္မွ တဲြဖက္ပါေမာကၡတစ္ဦးက ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဗီတာမင္D အလံုအေလာက္ ရရိွဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ေနေရာင္ျခည္မည္မွ် ခံယူရရိွလွ်င္ လံုေလာက္မႈရိွသလဲ ဗီတာမင္Dခဲြတမ္း မည္မွ်ရရိွဖို႔အတြက္ ေနေရာင္ျခည္ႏွင့္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ထိေတြ႕ရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ ရိွေနပါတယ္။ အေျဖကေတာ့ နည္းနည္းေလးပဲ ထိေတြ႕ဖို႔ လိုပါတယ္။ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ (UV light) လိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကဲြျပားမႈ ရိွပါတယ္။ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ဆိုလွ်င္ အေနေတာ္ အသားအေရာင္ အေရးျပားရိွသူေတြဟာ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ ၆မိနစ္ မွ ၈မိနစ္ထိ၊ တစ္ပတ္လွ်င္ ၄ႀကိမ္ မွ ၆ႀကိမ္ ေနေရာင္ျခည္ႏွင့္ ထိေတြ႕မႈ ရရိွဖို႕လိုပါတယ္။ ေနေရာင္နဲ႔ ထိေတြ႕ရမယ့္ အခ်ိန္ကေတာ့ နံနက္ ၁၀နာရီ မတိုင္ခင္ သို႔မဟုတ္ ေန႔လယ္၂နာရီ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာႏွင့္ လက္မ်ားအေပၚ ေနေရာင္ျခည္ ထိေတြ႕ရမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။
အေရျပားေပၚတြင္ နီလာသည္အထိ ေနေရာင္ႏွင့္ ထိေတြ႕ရန္ မလိုေၾကာင္း၊ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ အမ်ားဆံုးထြက္ရိွသည့္ အခ်ိန္တြင္ အေရျပားႏွင့္ ေနေရာင္ျခည္ ထိေတြ႕ျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အညိဳေရာင္အေရျပား ရိွသူမ်ားကေတာ့ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ ၁၅မိနစ္ ေနဆာလံႈရန္ လိုပါတယ္။ ဘာသာေရးအရျဖစ္ေစ၊ ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ အဝတ္အထည္မ်ားကို တစ္ကိုယ္လံုး လံုေနေအာင္ ဝတ္ဆင္ေလ့ရိွေသာသူမ်ား၊ အိမ္ခန္းထဲမွာပဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ေနရတဲ့သူမ်ား၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား၊ အသားမည္းသူမ်ားသည္ ဗီတာမင္D ခ်ိဳ႕တဲ့ဖို႕ အခြင့္အလမ္းမ်ားသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ အ႐ိုး က်န္းမာေရးအတြက္လည္း ဗီတာမင္Dရဖို႕ လိုပါတယ္။ ဗီတာမင္Dက ကယ္လ္စီယမ္ သတၱဳဓာတ္စုပ္ယူမႈကို အေထာက္အကူ ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗီတာမင္D ခ်ိဳ႕တဲ့လွ်င္ အ႐ိုးပါးေရာဂါ ရႏိုင္ပါတယ္။ အ႐ိုးေတြ ပါးလာရင္ ကၽြတ္ဆတ္က်ိဳးလြယ္ၿပီး ယေန႔ကမာၻတြင္ အဓိက ျပည္သူ႕က်န္းမာေရး ျပႆနာတစ္ရပ္အျဖစ္ ေပၚထြက္လ်က္ရိွပါတယ္။ ပညာရွင္မ်ားရဲ႕ ခန္႔မွန္းမႈအရ ၂၀၅၀ျပည့္ႏွစ္တြင္ အာရွတိုက္၌ အ႐ိုးပါးေရာဂါေၾကာင့္ တင္ပါးဆံု႐ိုးက်ိဳးသူေတြ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္အထိ ရိွလာႏိုင္ေၾကာင္း သိရိွရပါတယ္။

Ref: Heath Digest

Posted in: Cidamna ( ျမန္မာ )